خرد کننده های فرهنگی؛

مجموعه های فرهنگی و همچنین تشکل های انقلابی و مسجدی دچار یک #معضل شده اند . معضلی برای نوجوانان و جوانان فعال و پر تلاش که دغدغه ی آن ها جامعه و جریانات فرهنگی است . اما چرا معضل؟! مگر قرار نیست مجموعه های فرهنگی معضلات را حل کنند و حالا چه شده است که خود نیز تبدیل به یک معضل شده است؟! معضلی که میخواهم شرح بدهم شبیه یک دستگاه خرد کن عمل میکند . با وجود این مثال به وضوح برایتان مشخص شد که بر چه امری قرار است صحبت کنیم . نمیدانم تاکنون فیلم و یا دستگاه های خرد را از نزدیک دیده اید یا خیر …. در آن ها سبزی یا … می ریزند و در عرض چند ثانیه خرد میشود . مجموعه ها نیز دقیقاً همین گونه عمل میکنند . در نظر اول مراکز فرهنگی بسیار جای خوبی برای فعالیت میشود اما وقتی مدتی فعالیت کنید می بینید باعث جلوگیری از رشد شما می شود . شما در دل مجموعه خرد میشوید و در نهایت نیز هضم میشوید . اما این صحبت برای مجموعه هایی استفاده میگردد که به جای یاددادن ماهی گیری ، ماهی تحویل دانش اموز می دهند . آن جا که باید #الگوی یک عمل را یاد دهند و یا استعداد های نهفته ی دانش آموزان را #شکوفا کنند باعث آن می شوند که این اتفاق نیفتد . اما در واقعیت وظیفه ی ذاتی یک مجموعه چیست؟! مگر غیر از این است که مجموعه های فرهنگی باعث رشد و تعالی اجتماعی یک فرد بشوند و به آن ها راه های مختلف زندگی به سبک اسلامی را آشنا کنند؟ درست همین است که به آن ها راه زندگی کردن یاد دهیم و از خطوط و مرز های خود خارج نشویم. به آن ها راه نشان دهیم . پس فهمیدیم که اشتباه کار کجاست ، آن جا که باید بال و پر دهیم نمی‌دهیم ، و آن جا که اجازه ندهیم از خطوطشان خارج شوند اجازه می دهیم . حال هر چه مرکز و مجموعه بزرگ تر باشد ، تعداد بیشتری در این جریان هضم میشوند . مجموعه و مرکزی موفق است که بتواند تعداد خطا را کاهش دهد ، رو به جلو حرکت کند و باعث بشود دانش آموزان ، راه درست زندگی کردن را بیاموزند .