یکی از دوستان محترم سوال فرمودند:
“چگونه در عصر غيبت می توان خود را به كمالات رساند؟ ان هم با همه فسادی که الان وجود دارد”
پاسخ:
انسان در هر زمانی- ولو در عصر فرعون يا عصر يزيد و يا در عصر جاهليت پيش از اسلام- می تواند انسان بشود و به دستورات نماينده معصوم خداوند - كه در هر زمانی، در ميان بشر حضور دارد - عمل كند و به سعادت برسد و در اين زمان هم انسان اگر بخواهد، میتواند با راهنمایی علمايی كه نماينده عام امام زمان عليه السلام در ميان مردم هستند(در مورد شرایط علمای مورد نظر بعدا توضیحاتی داده میشود) ، راه راست را در پيش بگيرد و مثل زمان ظهور به مقصد برسد و هيچ فرقی با زمان ظهور نمیكند، فرقی كه هست، در بعد اجتماعی است؛ يعنی در زمان حاضر، اجتماع (اكثريت مردم) از امام زمان عليه السلام غافل و روی گردان شده و لذا از راه راست منحرف شده و در بيابان هاى جهالت فكری خود سرگردان شده است؛ اما آنان كه در جاده و صراط مستقيم الهی و اطاعت از خاندان عصمت و طهارت عليه السلام پابرجا مانده اند، تنها و انگشت شمارند و در عصر ظهور، همهی مردم به اتوبان و شاهراه الهی باز می گردند.
بنابر این انسان اگر در ميان آنهايی باشد كه از اتوبان و شاهراه مستقيم دستورات خاندان عصمت و طهارت عليهمالسلام خارج شده اند، بايد نگران باشد و هر طور شده خود را به راه اصلی بازگرداند، هرچند مردم سخن او را نپذيرند و به او خرده بگيرند كه تو راهت را از ما جدا كردهاي و به قول شما با وجود هزاران فساد كه در اين عصر سرگردانی به چشم خود مي بينيم، حركت در اتوبان هموار خاندان عصمت و طهارت عليهمالسلام معنایی ندارد، پس بايد از اين انحراف عمومی و غفلت از امام زمان ارواحنافداه بازگشت كرد، توبه نمود، و روح و قلب را تسليم امام زمان عليه السلام كرد، كه آن حضرت انسان را به تدريج به اتوبان و شاهراه صراط مستقيم باز می گردانند و البته بايد صبور بود و عجله نكرد، زيرا بازگشت به جاده اصلی بالاخره زمان می برد و يكدفعه نمی شود از بيابانی دور افتاده كه در آن چندين سال از راه راست فاصله گرفتهايم، به يكباره خود را در اتوبان ببينيم؛
اما اين را بدانيد، به مجرد آنكه انسان از خواب غفلت بيدار شود و قلب خود را به امام زمان عليه السلام بسپارد و خالصانه از آن حضرت كمك بخواهد، يقيناً درهمان لحظه امام عصر ارواحنافداه شفاعت کرده و خداوند ، ملائكه و مؤمنين را به طور مستقيم و غير مستقيم مأمور هدايت و بازگرداندن او به جاده اصلی می كنند، هر چند خود او متوجه نباشد.